Que hai de novo nas gastrotendencias? Unha criba entre previsións
A gula permitida no entroido refrescounos a memoria. Qué foi daquelas previsións gastronómicas para este 2015? Rexubando entre os moitos blogs e publicacións en papel sobre gastronomía e lifestyle, podemos concluír que a principal tendencia gastronómica do presenta ano será: todo o que sexa comestible. Non, en serio, vimos tantas recomendaciones apetecibles que habemos ter que seleccionar un pouco entre tantas suxestións. Sobre todo, porque en moitos post fanse eco de produtos aos que temos difícil acceso en Galicia pero que, en realidade, tampouco necesitamos. Si, falamos do Kimchi, esa col coreana fermentada, que será o máis en Londres este ano pero a nós que nos importa si temos os mellores produtos “da casa” que podamos imaxinar. Pois iso. Esquivamos o esnobismo e imos a por algunhas das tendencias en comidas, restaurantes e persoal de hostelería.
En primeiro lugar, un pequeno repaso demográfico. Este ano parece ser o do ascenso dos millenials. Bo, iso de ascenso é relativo porque a horquilla de consumidores entre os 18 e 35 anos ten unha característica principal: precarización, pouco acceso a cash e uns traballos que farían revivir a Dickens para contalo outra vez. Aínda que tamén son consumidores, e non uns calquera: anos de exposición a información masiva converteunos en persoas con gustos moi definidos, que buscan a calidade e o natural por encima de envoltorios e que, en moitos casos, son tamén cocineros afeccionados pero de nivel.
Ademais, xa que non se dispón de tanto diñeiro para gastar en saír a comer por aí, escollen con coidado, estudan antes cada restaurante –aquí chega a importancia da conversación e o perfil online activo na restauración– tanto a súa decoración, como as propostas culinarias ou o servizo en sala. Si, o camareiro-máster, que propón pratos pero non angustia, é simpático e traballador gaña enteiros.
Tendencias gastronómicas
Clásicos de onte e hoxe: os pratos tradicionais gañarán enteiros en 2015, seguindo o seu imparable escalada. Iso si, a restauración ten o deber de aportar un xiro novedoso pero sutil. Recordamos aquí o chorizo de pulpo que cociñaban en Acio, un dos restaurantes que máis se interesou por esta vía de aggiornamento de ou tradicional.
Foodtruck:comentámolo nun post anterior, a comida sa sobre rodas ten moitos boletos para triunfar. Pensamos na gastronomía galega e ocórrellenos que quen resolva o de poñer unha polbeira nun camión de comida (ou filloeira, ou porqué non atrevernos cun cocido de Lalín) fará fama e fortuna. Aínda nos chama a atención o costume dalgúns turistas de Compostela de levarse a ración de polbo dun posto da Praza de Abastos para comer mentres camiñan pola zona monumental.
Produtos sinxelos en versión “premium”: o común en versión de luxo parece gañar enteiros. Se cadra pasou aquel costume de deixar cartos coma area no penúltimo dispositivo de Apple e logo chegar ao mercado para escatimar nas peitugas de polo. Aceite de oliva de autor, palomitas gourmet ou ata sangría nobre son algúns dos produtos que coñecerán este ano. Nós queremos recordar que en Galicia honramos a nosa tradición conserveira con algunhas liñas de produto realmente exquisitas e enlatadas.
A cociña, cidade aberta: este espazo ampliará a súa función para acomodarse no que sempre foi o mellor recuncho dun fogar ou un restaurante. A popularidade dos concursos culinarios e a tendencia do “fágao vostede mesmo” cambiou astante a relación entre cliente e restaurante. Agora xa son moitos os que entran con confianza e criterio nos restaurantes, case coma se estivesen en casa. Cociñas abertas para que os comensais vexan traballar aos chef; libros sobre cociña e sobre cociñas (temos debilidade pola editorial Libros con Miga) neotascas e retro tabernas farán a súa aparición a partir deste ano.
Souping: por fin hai xustiza para este prato sinxelo, saboroso e reconfortante como ningún. O tempo dos smoothies fai oco para as sopas take away, de todo tipo, para todos os gustos e prezos accesibles Si, cobrar catro euros por un bol de sopa, por grande que sexa, é un disparate.
Novos pratos vexetarianos: é tempo de que os que non comen carne téñanse que conformar co consabido queixo de cabra con cebola caramelizada. A experimentación cos produtos cultivados ecológicamente, as combinacións curiosas pero evidentes e as sorpresas sen carne son un prato a seguir.
Estas son nosas seis selecciones para este ano. Por suposto, como comentamos ao principio, hai unha infinidade de suxestións capturadas polos cazadores de tendencias porque a comida en si, é un must.
(Imaxe via Wikimedia Commons)